Silke op drift

Het waren me de dagen wel deze week. Maandag begint net als alle andere maandagen. Om 9 uur worden de honden op het erf achter het huis alleen gelaten. Om tien uur komt een boer hooi brengen. Het hek wordt open gedaan en Silke heeft het niet op tractors. Zij sprint naar achteren het land in. Daar kan ze in principe nergens heen. De boer zet het hooi neer en verdwijnt. Als om 11 uur een buurman bij de schapen komt kijken, zit Silke voor het hek in plaats van erachter. Hoe ze daar gekomen is, is een raadsel. Silke ziet hem en neemt de benen, de weg op richting dorp. De buurman probeert haar te pakken, maar het lukt niet. Hij gaat naar huis en neemt aan dat Silke weer terug komt.

Om drie uur kom ik thuis en Silke is er niet. Silke is nergens te vinden. Om zes uur 's avonds heb ik de complete buurt, weilanden en sloot afgezocht, maar nog steeds geen Silke. Vervolgens heb ik naar politie, dierenambulance en asiel gebeld. Zij is nergens gevonden. 's Avonds zoeken de buren ook, maar geen resultaat. Als Silke er dinsdagavond nog niet is, verspreiden we huis aan huis een A4tje met daarop de mededeling dat we Silke zoeken en de vraag of iemand haar heeft gezien. Er komt geen reactie, ook woendag is ze niet gevonden.

Donderdagochtend om tien uur komt het verlossende telefoontje. Silke is gesignaleerd vlakbij ons huis in een schuur. Ze heeft blijkbaar vier dagen vlakbij ons huis rondgedwaald. Als onze hulp haar gaat halen, is ze enorm blij. De hele dag blijft ze erg uitgelaten. Verder is het alsof Silke nooit weg is geweest.   Ze heeft een enorme eetlust en is heel blij als ze alle bekenden weer ontmoet.